چنای، شهر موسیقی و معابد
تاریخ انتشار: ۲۵ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۹۱۶۵۱
دروازه جنوب هند، چنای به‌عنوان نگهبان سنت‌های هنری، مذهبی، موسیقیایی و آشپزی در جنوب هند شناخته می‌شود.
به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، کلانشهر چنای، پایتخت ایالت تامیل نادو در جنوب هندوستان که تا پیش از سی‌ویکم آگوست ۱۹۹۶ به‌عنوان مَدرَس (Madras) شناخته می‌شد، به‌عنوان دروزاه جنوب هند مشهور است. این شهر باستانی با فرهنگ غنی از موسیقی کرناتیک، غذاهای لذیذ، سواحل آرام و معابد گوناگون در ساحل کوروماندل در امتداد خلیج بنگال قرار دارد و محل عبور رودخانه‌های کووم (Cooum) از مرکز و آدیار (Adyar) از جنوب است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
چنای یک مرکز اداری و فرهنگی مهم و یکی از محبوب‌ترین مقاصد گردشگری در هند است. این شهر در بخش‌های شمال و شمال غرب میزبان مناطق صنعتی است و غرب و جنوب آن به مناطق مسکونی اصلی اختصاص دارد که روستاها در مرکز و آپارتمان‌های مرتفع مدرن در اطراف آن قرار دارد. اقتصاد آن به‌طور عمده بر پایه توسعه نرم‌افزارها و تولیدات الکترونیک قرار دارد و سایر صنایع عمده آن شامل ساخت خودرو، لاستیک، کود، چرم، سنگ‌آهن و منسوجات پنبه‌ای، گندم، ماشین‌آلات، آهن و فولاد می‌شود. یک پالایشگاه نفت نیز در آن وجود دارد.
چنای یکی از بالاترین دسترسی‌ها به اینترنت پرسرعت در هند را دارد، یکی از معدود شهرهای کشور است که به کابل‌های فیبر نوری زیردریایی متصل است و یکی از از نخستین شهرهای هند بود که اتصال وای‌فای رایگان را در فضاهای عمومی خود ارائه کرد. وجود شبکه‌ای پیوسته از جاده‌ها، ریل‌های راه‌آهن، خطوط هوایی و اسکله‌های دریایی، همچنین شبکه‌ای از خدمات اتوبوس‌رانی و ریکشاهای خودکار نیز تردد در این شهر شلوغ و محبوب را آسان کرده است.
چنای همواره بازدیدکنندگان خود را مجذوب می‌کند، زیرا تجربه‌ای منحصربه‌فرد را از گردشگری برای آن‌ها فراهم می‌آورد.
خدمات گردشگری در چنای بسیار قابل‌توجه است و باعث ایجاد هتل‌ها، استراحتگاه‌های مجلل، رستوران‌ها، تفرجگاه‌ها و پارک‌ها در کنار ساحل مارینا، خط ساحلی گسترده نزدیک به شهر شده است. شهر تاریخی مامالاپورام با معبد ساحلی مشهور خود نیز به‌عنوان یک مقصد گردشگری محبوب در هندوستان در حدود ۶۰ کیلومتری جنوب چنای قرار دارد.
این شهر بیش از ۶۰۰ معبد هندو را در خود جای داده است که قدیمی‌ترین آن‌ها، معبد پارتاساراتی، در قرن هشتم توسط پادشاهان پالاوا ساخته شده است. معبد کاپالیسوارار متعلق ببا قرن ۱۶ نیز به الهه شیوا تعلق دارد، کلیسای لوز (Luz) از قدیمی‌ترین کلیساهای شهر است و کلیسای مریم آن نخستین کلیسای بریتانیایی در هند به‌شمار می‌رود. کلیسای سن توم، ساخته شده روی مقبره سنت توماس و و مسجد والاجا ساخته شده توسط حاکم مغولی کارناتاکا از دیگر بناهای مذهبی قدیمی چنای به‌شمار می‌رود.
کلیسای ارمنی مریم مقدس (۱۷۷۲)، در بخش جورج تاون چنای، یک قبرستان حیاطی با سنگ قبرهای ارمنی متعلق به اواسط قرن هفدهم را در خود جای داده است و قدمت درختان بانیان شهر با جذابیتی تکرار نشدنی، به حدود ۱۶۰۰ سال پیش بازمی‌گردد.
هفت معبد بزرگ به سبک دراویدی، متمایزترین ساختمان‌های چنای هستند که در بخش‌های شهری جورج تاون، میلاپور و تریپلیکن واقع شده‌اند. کاخ چپاوک (محل اقامت سابق حاکم مغول، کارناتاکا) و مجلس سنای دانشگاه این شهر هر دو به سبک اسلامی دکن و مؤسسه فنی ویکتوریا و ساختمان‌های دیوان عالی آن هر دو به سبک هندو-ساراسنی، هستند و به‌طور کلی همگی به‌عنوان جذاب‌ترین ساختمان‌های دوره بریتانیا در نظر گرفته می‌شوند.
فهرست مکانهای معروف چنایساحل مارینا در چنای واقع در امتداد ساحل خلیج بنگال، یکی از طولانی‌ترین سواحل جهان است با منظره‌ای بی‌نظیر از طلوع و غروب خورشید است.
مسجد هزار چراغ با گنبدهای متعدد و مناره‌های دوتایی ۶۴ فوتی، از دیگر دیدنی‌های شهر است و گفته می‌شود روزگاری برای روشن کردن راهروی آن هزار چراغ لازم بود. معماری قرون وسطایی این سازه بسیار چشمگیر است.
معبد اشتالکشمی در نزدیکی ساحل الیوت به الهه ثروت و دانش هند اختصاص دارد و در معماری خود بی‌نظیر است. صدا در سراسر این مجموعه بازتاب پیدا می‌کند، داستان‌های افسانه‌ای جذاب حک‌شده روی دیوارهای معبد شگفت‌انگیز است و و کل محیط باعث آرامش و تمکین روح می‌شود.
داکشیناچیترا یک موزه تاریخ زنده در چنای و دارای ۱۸ خانه است که هنر، معماری، فرهنگ، صنایع دستی و سبک زندگی جنوب هند را به تصویر می‌کشد و آثار باستانی تمام ایالت‌های کرالا، تامیل نادو، آندرا پرادش / تلانگانا و کارناتاکا در آنجا وجود دارد.
میلاپور مرکز فرهنگی شهر با بناهای تارایخی خیره‌کننده‌ای است که ۱۵۰۰ سال قدمت دارد. در این منطقه در کنار شگفتی‌های معماری می‌توان از غذاهای لذیذ محلی و بازارهای متنوع لذت برد.
معبد سری پارتاساراتی از معابد مهم قرن هشتمی چنای است که به لرد کریشنا تقدیم شده و جالب‌ترین ویژگی آن وجود دو گنبد راجا گوپورام جهت شرق و غرب مجموعه معبد است.
معبد ماروندیشوارار به خدای داروها و تجسم، شیوا تعلق دارد و گواه مهارت بسیار بالای سازندگان خود در قرن یازدهم است. این معبد به شگفتی معماری دراویدی در چنای معروف است و هندیان باور دارند به درمان مشکلات سلامتی و چاره‌جویی در شرایط سختی کمک می‌کند.
پارک جانورشناسی آریگنار آنا که با نام باغ وحش وندالور نیز شناخته می‌شود با بیش از ۱۲۶۰ هکتار مساحت، از آهو و شیر گرفته تا خرس قهوه‌ای هیمالیا و فیل، ۱۳۸ گونه مختلف جانوری را در خود جای داده است.
شهر فیلم MGR با ۷۰ هکتار زمین تعداد زیادی مجموعه فیلم و پس‌زمینه مورد استفاده برای فیلم‌برداری را در خود جای داده است و می‌توان با کلیک روی تصاویر و صحنه‌هایی از فیلم‌های مورد علاقه، این بخش را بازی کرد.
ساختمان شگفت‌انگیز ریپون با معماری نئوکلاسیک کاملاً سفید، کلیسای جامع قرن شانزدهمی سنتوم با معماری نئوگوتیک شگفت‌انگیز، قلعه سنت جورج به‌عنوان یکی از جاذبه‌های اصلی گردشگری در چنای، خانه کلایو به‌عنوان نخستین اقامتگاه رسمی بریتانیا، سالن عمومی ویکتوریا با معماری خیره‌کننده در پارک تاون از دیگر دیدنی‌های محبوب چنای محسوب می‌شود.
پونگال، جشن برداشت محصول چنای از محبوب‌ترین مناسبت‌های این شهر است که در راستای تشکر از خدای خورشید چهار روز متوالی جشن گرفته می‌شود. مردم در این جشن لباس نو می‌پوشند و ساکارای پونگال می‌خورند که متشکل از برنج، شیر و نعناع است و با پختن آهسته مواد روی آتش تهیه می‌شود. سوندل نیز غذایی سالم، اشتهاآور و محبوب در میان مردم چنای است که با سرخ کردن انواع مختلف عدس، حبوبات و غلات تهیه و به‌طور عمده در فستیوال‌هایی مانند ناوراتری و جانمشتامی تهیه می‌شود. سوپ مولیگاتونی یکیدیگر از غذاهای محبوبی است که در چنای پیدا می‌شود و حاوی نارگیل رنده‌شده، هویج و مرغ است و با برنج سرو می‌شود.
بریانی آمبور متشکل از برنج با ادویه کاری و گوشت تند، غذای چتیناد متشکل از این غذاها با استفاده از انواع ادویه‌های محلی و مواد تازه و بشقاب هندی جنوبی با ارائه غذاهای متعددی با طعم‌های کاملاً متفاوت از یکدیگر از دیگر غذاهای محبوب چنای محسوب می‌شود.
جالیکاتتو به‌عنوان بخشی جدایی‌ناپذیر از فرهنگ و سنت تامیل، رویداد رام کردن گاو نر است که به‌رغم انتقادات شدید جهانی از محبوبیت بالایی در میان مردم محلی برخوردار و حتی یک لیگ برتر به خود اختصاص داده است.
موسیقی کارناتیک نیز ژانر موسیقی محبوب این شهر است که در حین اجرا آهنگ‌های آرام‌بخش و گوش‌نواز پخش می‌کند و تأثیری آرام‌بخش بر گوش دارد.
کد خبر 667389منبع: ایمنا
کلیدواژه: شهرهای جهان اقدامات شهرهای جهان کلانشهرهای جهان شهرداری اخبار شهری خبرهای شهری گردشگری گردشگری شهری شهرهای توریستی شهر توريستي صنعت گردشگری چنای هند هندوستان هند آثار باستانی ميراث فرهنگي ابنیه تاریخی آثار تاریخی مکانهای تاریخی جاذبه های گردشگری شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق خود جای داده جنوب هند
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۹۱۶۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حال موسیقی ایران خوب است
«به‌نظرم وضعیت موسیقی ما در حال بهبود است و البته این گفته من نیست و گفته خیلی از بزرگان حال حاضر موسیقی ایران است. » این بخشی از گفته‌های علیرضا طلیسچی، خواننده شناخته‌شده و پرطرفدار پاپ است که توانسته جایگاهش را با کنسرت‌هایی که برگزار می‌کند، تثبیت کند.
به گزارش ایسنا، به نقل از همشهری، تولید و پخش رئالیتی‌شوها، از «مافیا» گرفته تا «پدرخوانده»، در شبکه‌های نمایش خانگی داغ است و یکی از این برنامه‌ها که این‌روزها طرفداران قابل توجهی پیدا کرده، رئالیتی‌شو «زودیاک» است که با عنوان «شب‌های مافیا» بازی جذابی برای طرفدارانش پخش می‌کند. در این برنامه یک قاتل سریالی به نام زودیاک شهروندان و مافیای سیسیل را هدف قرار می‌دهد. در این برنامه محمد بحرانی نقش گرداننده بازی را بر عهده دارد.
سریال «شب‌های مافیا: زودیاک» به کارگردانی محمدرضا رضائیان در سال۱۴۰۲ ساخته شده است. در فصل دوم این رئالیتی‌شو، فرزاد حسنی، دارا حیایی، جواد خواجوی، محیا دهقانی، متین ستوده، مجتبی شفیعی، علیرضا طلیسچی، سعید فتحی روشن، بهار قاسمی، مریم مؤمن، مهدی مهدی‌پور و امیرحسین هاشمی به هنرمندی پرداخته‌اند.
علیرضا طلیسچی یکی از خوانندگان شناخته‌شده و پرطرفدار پاپ است؛ خواننده‌ای که توانسته جایگاهش را با کنسرت‌هایی که برگزار می‌کند تثبیت کند. این خواننده پاپ که متولد۶۴ است، از میانه دهه۸۰ فعالیتش را به شکل رسمی آغاز کرد و تک‌آهنگ‌هایش طرفداران خاص خودش را دارد. طلیسچی در این گفت‌وگو از حضورش در برنامه «شب‌های مافیا» می‌گوید و در بخش‌های دیگری از این گفت‌وگو از وضعیت امروز موسیقی صحبت کرده است.
این روزها رئالیتی‌شوهای متنوعی در شبکه نمایش خانگی پخش می‌شود. چطور شد که در برنامه «شب‌های مافیا: زودیاک» شرکت کردید؟
از طریق تیم تولید به برنامه دعوت شدم و علاقه داشتم که ببینم چطور می‌توانم در این سناریو بازی کنم. من قبلا هم در یک شو، مافیا بازی کرده بودم، اما به‌نظرم «زودیاک» شیک‌تر است و پیچیدگی‌هایش بازی را برای بیننده جذاب‌تر می‌کند.
خیلی‌ها به برد و باخت در یک مسابقه اهمیت می‌دهند. برد و باخت برای شما چطور بود؟
شرکت در این برنامه بیشتر برایم جنبه سرگرمی دارد. این‌طور نگاه می‌کنم که با یک گروه خوب دور هم هستیم و هدفمان این است که برای بیننده‌های برنامه لحظاتی حال خوب ایجاد کنیم که امیدوارم به چنین نتیجه‌ای رسیده باشیم.
اخیرا در نمایش خانگی، محصولاتی در حوزه‌های مختلف ورزش، موسیقی، مذهبی و... تولید شده است. از نظر شما، تولید برنامه‌های حوزه موسیقی مثل «صداتو» چه تأثیری بر ارتباط بیشتر مردم با موسیقی دارد؟
ساخت برنامه‌های خوب در این حوزه به ارتباط بیشتر مردم با موسیقی کمک می‌کند، اما اینکه این برنامه‌ها بتواند هنرمند بسازد مبحث دیگری است، چون یک خواننده هرقدر هم تخصصی وارد یک حوزه بشود، تا جو کار و فعالیت حرفه‌ای در فضای تولید و صحنه را تجربه نکند، به موفقیت نمی‌رسد. از نظر من، ورود به عرصه خوانندگی و فضای حرفه‌ای موسیقی کاملا نیازمند تجربه این واقعیت است. تمام این مسابقاتی هم که اخیرا تولید و پخش شده یکی‌دو چهره را به فضای موسیقی معرفی کرده، اما به لحاظ ایجاد سرگرمی برای مردم کاملا موفق ظاهر شده‌اند و اگر از این قبیل برنامه‌ها باز هم تولید شود، به فهم و درک بیشتر مردم از فضای موسیقی کمک قابل توجهی می‌کند.
پیشنهادی برای حضور در برنامه‌های موسیقی داشته‌اید؟
پیشنهاد داشته‌ام، اما علاقه نه، چون به‌نظرم در جایگاهی نیستم که بخواهم کسی را قضاوت کنم و اصولا هم موسیقی تا یک جایی به‌صورت علمی و پایه آموختنی است و از آن به بعدش دیگر سلیقه‌ای می‌شود. پس قضاوت کردن راجع به صداها را باید به مردم بسپاریم.
این روزها بازار کنسرت‌های پاپ داغ است. درست است که موسیقی کشور افت و خیزهای زیادی دارد و با مشکلات خاص خودش دست و پنجه نرم می‌کند، با این حال اوضاع این روزهای موسیقی کشور چطور است؟
به‌نظرم وضعیت موسیقی ما در حال بهبود است و البته این گفته من نیست و گفته خیلی از بزرگان حال حاضر موسیقی ایران است. موسیقی ما در سال‌های اخیر دچار تحولات عجیب و غریبی شد که بخشی از این تحولات مثبت بود و بخشی هم منفی. خوشحالم که با ورود هنرمندان حرفه‌ای‌تر و صداهای قشنگ‌تر و احساس بیشتری که در کارها وجود دارد موسیقی دارد از آن حالت قبلی بیرون می‌آید و خودش را ترمیم می‌کند.
برویم سراغ مسئله ترند شدن برخی از قطعه‌های موسیقی مثل قطعه «پاقدم» که اخیرا بسیار شنیده و معروف شد. چه می‌شود که یک کار این‌طور دیده و شنیده و پرطرفدار می‌شود؟
بخش زیادی از این اتفاق مربوط به تجربه است و بخشی هم سلیقه و هوش بازار. ولی در نهایت کارها را مردم برجسته می‌کنند، یعنی اگر مردم کاری را دوست داشته باشند، آن کار به موفقیت بزرگی می‌رسد. «پاقدم» یک قطعه موسیقی دهه شصتی است که در آن استانداردهای ضبط موسیقی آن دوران کاملا رعایت شده و فکر می‌کنم جدا از تنظیم و میکس و مستر خوب امیربهادر دهقان، شعر و ترانه و ملودی هم خیلی به کارهای آن دهه نزدیک است.
شما در قطعه‌های معروفتان هم سبک شاد دارید و هم قطعه‌های احساسی و غمگین. تمایل مردم بیشتر به شنیدن کدام یک است؟
اگر به تاریخمان رجوع کنید، می‌بینید که مردم ما پر از غم و غصه بوده‌اند و طبیعتا تمایلشان به آهنگ‌های شاد بیشتر است. در کنسرت‌ها هم همین‌طور است. وقتی یک پدر بودجه مشخصی برای خانواده‌اش کنار می‌گذارد تا در کنسرت شرکت کنند، دلش نمی‌خواهد که مجددا در فضای غمگین قرار بگیرند. بنابراین تمایلشان به شنیدن و همراهی در خواندن آهنگ‌های شاد بیشتر است. البته از قدیم موسیقی شاد نسبت به موسیقی غمگین بیشتر شنونده و طرفدار داشته است.
این روزها مدام نام خواننده‌های جدیدی را می‌شنویم که در فضای مجازی معرفی می‌شوند. یا گاهی روی بیلبوردها تبلیغ کنسرت خواننده‌هایی را می‌بینیم که خیلی‌ها نمی‌شناسندشان. این افزایش ورود به عرصه خوانندگی اتفاق مثبتی است یا منفی؟
ما خوانندگانی داشته‌ایم که با یک قطعه روی صحنه آمده‌اند و بقیه قطعه‌هایشان حالت مکمل همان یک قطعه را داشته. از آن طرف هم هنرمندی داشته‌ایم که با هر قطعه جدید مخاطبان بیشتری را جذب کرده و به‌تدریج معروف شده‌است. در هر صورت، دیده شدن یک اثر هنری و محبوب شدن هنرمند به مردم بستگی دارد.
به تجربه حوزه‌های هنری دیگر مثل بازیگری هم فکر می‌کنید یا پیشنهادی داشته‌اید؟
من یک‌بار این را تجربه کردم و متأسفانه بازخورد خوبی از این کار نداشتم، به خاطر اینکه تیم تولید آن کار تیمی که فکر می‌کردم نبود. البته بازیگران و بقیه عوامل همه خوب بودند، اما تجربه خوبی برای من نبود و ترجیح می‌دهم که فعلا دوباره آن فضا را تجربه نکنم و در کار خودم پیش بروم، هرچند از آینده و تصمیمات بعدی‌ام خبر ندارم.
رئالیتی‌شوها توانسته‌اند تا اندازه ای شبکه نمایش خانگی را متحول کنند
در چند سال اخیر پلتفرم‌ها به کاربران امکان می‌دهند فیلم‌ها و سریال‌ها را به‌صورت آنلاین تماشا کنند و به‌سرعت به رقیبی برای تلویزیون تبدیل شده‌اند.
یک مقایسه ساده در تولیدات و سریال‌های پخش‌شده در ابتدای سال۱۴۰۳ تا امروز میان پلتفرم‌های نمایش خانگی و تلویزیون نشان می‌دهد تلویزیون با وجود آنکه نسبت به سال گذشته با کم‌کردن حساسیت‌هایی سعی در جذب هنرمندان و چهره‌های مطرح کرده اما باز هم بازی را در زمین رقابت با پلتفرم‌های پخش نمایش خانگی واگذار کرده است.
این روزها تولید رئالیتی‌شوها و برنامه‌های مسابقه که در شبکه نمایش خانگی تولیدشده، توانسته جذابیت زیادی برای مخاطب امروز به‌وجود بیاورد، مخاطبی که تنها با تماشای سریال و فیلم نمی‌تواند اوقات فراغت خود را پر کند. بنابراین از یک‌سو پلتفرم‌های گوناگون در شبکه نمایش خانگی در بیشتر سریال‌های خود توانسته‌اند با تمرکز بر جذابیت‌های داستانی و استفاده درست از ستارگان سینما و تئاتر تولیدات جذابی را پیش روی مخاطب بگذارند و از سوی دیگر با تولید و پخش برنامه‌های مختلف نشان داده‌اند توجه به ذائقه مخاطب برایشان مهم است و در بخش‌هایی موفق شده‌اند.
البته دامنه صنعت سرگرمی آنقدرگسترده است که ما در تلویزیون یا حتی شبکه نمایش خانگی هنوز نتوانسته‌ایم رقابتی با برنامه‌های خارجی داشته باشیم. با این حال، برخی از این برنامه‌ها توانسته‌اند آنقدر جذاب باشند که تماشاگران فصل‌های آن را دنبال می‌کنند.
VODها طیف گسترده‌ای از فیلم‌ها و سریال‌ها را از سراسر جهان به کاربران ارائه می‌دهند. این امر به‌معنای انتخاب بیشتر برای بینندگان و رهایی از محدودیت‌های برنامه‌های روتین است.
نمی‌توان منکر این موضوع شد که پلتفرم‌های نمایش خانگی با ارائه فرصتی جدید برای پخش فیلم‌ها و سریال‌های ایرانی، به افزایش تولید محتوای داخلی در این کشور کمک کرده‌اند. این امر منجر به ایجاد شغل‌های جدید و رونق صنعت سرگرمی ایران شده است.
VODها در حال حاضر نقش مهمی در صنعت سرگرمی ایران ایفا می‌کنند و ظرفیت این را دارند که در آینده نقش مهم‌تری ایفا کنند. با رفع چالش‌های موجود، VODها می‌توانند به گزینه‌ای محبوب‌تر برای سرگرمی در ایران تبدیل شوند و به‌طور قابل‌توجهی بر نحوه تماشای فیلم و سریال توسط مردم ایران تأثیر بگذارند.
انتهای پیام
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است